Loes op Sicilië

Toen ik jaren geleden naar Sicilië kwam, had ik geen idee dat het zwerfdieren probleem er zo groot was. Veel mensen daar zien dieren nog als vies en lastig, en bekommeren zich weinig om het leed van zwerfdieren. Als toerist stap je daar misschien gemakkelijk overheen, maar ik vond het na verloop van tijd steeds moeilijker om mijn ogen ervoor te sluitenIk wilde alle zielige zwervers wel redden, maar dat was natuurlijk onbegonnen werk. En bovendien, hoe moest ik dat doen?

Toch hoefde ik daar niet lang over in te zitten, want die zielige gevallen boden zich als het ware uit zichzelf aan.

Het begon 15 jaar geleden met een ziek kitten dat mijn man en ik op straat vonden zonder zijn moeder. De dierenarts kon niets meer voor hem doen en het beestje stierf in mijn armen. Ik had hem nog geen 24 uur bij me gehad, maar ik was er kapot van. Gelukkig volgden hierna nog vele reddingsacties die wèl succesvol waren, en die vrijwel allemaal eindigden in een adoptie in Nederland. Van ‘gewoon’ rood vondelingetje tot halfblinde lapjeskat, van gedumpte herdershond tot drie-potig kitten, en van achtergelaten bejaarde poes tot tandeloze kater, van alles is met mij mee het vliegtuig naar Nederland in gegaan. De teller staat inmiddels op 15 katten en 2 honden!

Een van de laatste reddingsacties was die van Marie. Deze verfromfraaide zwart/witte poes liep al dagen in onze buurt rond. Haar vacht zag er vreselijk uit en het leek of haar ogen dicht geplakt zaten. Na een aantal pogingen lukte het mij haar te vangen en haar naar de dierenarts te brengen.
Hij constateerde dat ze schurft had. Ik wist toen nog niet dat je schurft eigenlijk gemakkelijk kunt herkennen aan een lelijke schilferende en rimpelige huid, meestal rond de kop, nek en oren. Dit gaat gepaard met vreselijke jeuk, en door het krabben ontstaan er lelijke wonden en korsten. Heel veel zwerfdieren hebben last van schurft, wat hun toch al zware bestaan er niet gemakkelijker op maakt. In veel gevallen is schurft echter heel gemakkelijk te behandelen met bijvoorbeeld een pipetje Stronghold. Dit is een antivlo-, antiworm-, en antiparasitair middel. Sinds ik weet dat het helpt tegen schurft heb ik er een voorraadje van ingeslagen om zwervertjes met schurft snel van die verschrikkelijke jeuk af te helpen.

Helaas voor Marie waren haar ogen door de schurft ernstig geïnfecteerd. Nadat we ze met oogcreme uiteindelijk open hadden gekregen, zwollen ze in de weken erna enorm op. Dat zag er vreselijk uit, maar het hoorde bij het genezingsproces. We hielden vol en bleven wekenlang smeren, ook al leek het er lang op dat Marie het leven niet meer zag zitten. Ze wilde niet drinken, niet eten, en ze liet haar plas lopen. ‘Logisch’, zei de dierenarts, ‘ze is depressief want ze ziet niets meer’. Maar opgeven was geen optie, en Marie ging langzaam vooruit, begon te spinnen, en transformeerde in een gezonde, lieve en prachtige dame met ellenlange snorharen. En die heeft ze nodig, want als gevolg van de schurft is ze compleet blind geworden. Gelukkig kan ze er goed mee leven, maar ze is wel onzeker en hangt erg aan mij.

Het is uiteindelijk niet gelukt om Marie te laten adopteren, waarschijnlijk zien veel mensen haar handicap toch als een obstakel.
Onterecht overigens, maar ik ben daar eigenlijk wel blij om, want dit zwervertje wil ik niet meer kwijt!